Op vrijdag 28 december speelden de recreanten van SKF hun traditionele clubkampioenschap: het oliebollentoernooi. Zo rond half acht arriveerden de eerste deelnemers en om acht uur was het deelnemersveld compleet: 17 oudgedienden en één debutant. Met wat kunst en vliegwerk was er geregeld dat ook de prijzen tijdig aanwezig waren en natuurlijk was er ook gezorgd voor voldoende oliebollen en andere versnaperingen.

Het toernooi startte met een aantal driekampen om onderscheid te kunnen maken tussen de spelers die deze avond voldoende vorm hadden om voor de titel te kunnen spelen en zij die de strijd aan moesten binden om de wat meer bescheiden plaatsen in de eindrangschikking. Na deze selectieronde en een korte pauze werd de strijd vervolgd in drie zeskampen om de plaatsen 1 t/m 6, resp. 7 t/m 12 en 13 t/m 18, waarin het erom ging in zoveel mogelijk van de in totaal 10 te spelen sets te winnen.

Na een flink aantal spannende partijen, waarin vaak een uiterste krachtsinspanning moest worden geleverd om de setwinst uit het vuur te slepen kon rond kwart voor elf de balans worden opgemaakt.
Omdat er drie spelers met een gelijk aantal punten waren geëindigd was er enig extra telwerk nodig om te bepalen wie de 13e plaats had veroverd. Dick Wesselo bleek uiteindelijk de verdiende winnaar van deze poule.
De strijd om de 7e plaats kende een duidelijke winnaar: John van Schaik, die de meeste van zijn tegenstanders weer als vanouds wist te verschalken.
Ook de poule waarin werd gespeeld om de plaatsen 1 t/m 6 kende een duidelijke winnaar. Maurits van de Loo wist al zijn partijen met 2-0 te winnen en zodoende zijn titel uit 2016 wist te heroveren. De 2e prijs ging zoals al bijna gebruikelijk naar Wim Wesselo. Naast zijn verlies tegen Maurits verspeelde hij slechts één enkele set. Het krachtverschil tussen de overige vier spelers was zeer gering en bedroeg maximaal 2 gewonnen sets, waarbij Robert de Bruin net iets boven de anderen uitstak en de 3e prijs in ontvangst mocht nemen.

Nadat de prijs voor de hoogst geëindigde nieuwkomer aan Evert Meijer was uitgereikt en Florian was bedankt voor het verzorgen van de inwendige mens keerden de meesten huiswaarts. Een kleine groep echter hechtte eraan de hele avond nog even door te nemen, vooral om nog even uiteen te zetten dat het met wat geluk allemaal ook heel anders had kunnen gaan.