Oliebollentoernooi 2022
Na drie jaar wachten kon op woensdag 28 december, tijdens het zogenaamde oliebollentoernooi, eindelijk weer eens worden gestreden om het clubkampioenschap voor de SKF-recreanten.
Na een flink aantal last minute af-, maar ook aanmeldingen, stonden er om acht uur 15 deelnemers klaar om onder elkaar uit te maken wie aan het eind van de avond de felbegeerde wisseltrofee voor een jaar mee naar huis mocht nemen.
In de eerste ronde werden 3 poules van 5 gevormd, waarin een halve competitie werd afgewerkt. Nadat alle partijen in deze 5-kampen waren gespeeld werd er voor het vervolg een nieuwe indeling gemaakt, nu wat meer op sterkte (of in ieder geval op basis van de uitslagen van de eerste ronde).
De beste acht gingen, in 2 poules van 4, door voor de echte prijzen, de groep daarachter mocht bepalen wie zich “best of the rest” mocht noemen en tenslotte was er een troostronde tussen de drie spelers die in de eerste ronde de minste punten hadden weten te scoren.
In de troostronde wist Ineke van Empel met gering verschil Ferry v.d. Poppel te verslaan, maar waren deze beiden helaas net niet opgewassen tegen Luc Hooghwerff.
De poule waarin de plaatsen 9 t/m 12 werden verdeeld kende een aantal gelijk opgaande en daardoor ongemeen spannende partijen. Aan het eind van de reeks bleek Dick Wesselo de avond als 9e te hebben afgesloten, vóór Andy, Coen en Nico.
Van de drie winnaars van de eerste ronde wisten Wim Wesselo en Iyad Fattoum ook hun partijen en de tweede ronde winnend af te sluiten, zodat zij beiden in de finale uit konden maken wie de winnaar van de 2022-versie van het oliebollentoernooi zou worden. Iyad liet in deze partij de eer aan Wim, die zich na een aantal eerdere 2e plaatsen eindelijk tot kampioen kon laten kronen.
Ondanks zijn verlies in de partij om de derde plaats tegen John van Schaik eindigde Jan Schoppers als beste nieuweling. De plaatsen 5 t/m 8 tenslotte werden bezet door resp. Quirijn Dingemanse, Kees van Harten, winnaar van de vorige editie Lars v.d. Lagemaat en Richard Robberse.
Ondanks het flinke aantal partijen dat door de deelnemers gespeeld moest worden was er tussendoor voldoende tijd om de als inschrijfgeld meegebrachte versnaperingen te verorberen, waarbij onze barman Edwin erop toezag dat niemand iets tekort hoefde te komen.
Geheel zoals dat hoort gingen uiteindelijk de meeste spelers “moe maar voldaan” rond half twaalf weer richting huis. Als het een beetje meezit hoeven we maar twaalf maanden te wachten op de volgende editie.
